درباره ی اسفندیار احمدیه اولین انیماتور ایران / رسول رخشا
این روزهابه طرزغریبی خبر ها کوتاه هستند گاهی هم چون برقِ لامع و گاه نیز سراسر نشسته به مه ،اما فصل مشترکشان همانا کوتاهی ست . خبرها بیش از آنکه آمدنی با شند از رفتن حکایت می کنند وسیر وسلوکی که دیگر باز مانده از راه و حالا باز هم تلخیِ مرگ که در هر حالتی تلخ است .
اولین انیماتور ایرانی هم رفت یعنی نام اورا هم می توان به سیاهه ی رفتگان پی درپی این سال ها افزود و حالا به رسم معهود دیر پای ایرانیان پس از مرگش به تجلیل وتحبیبش پرداخت و لابد نباید تآخیر کرد از همین فردا شروع کنیم !!!
اسفندیار احمدیه متولد 1307 در تهران ،نقاشی را در هفده سالگی نزد" علی اصغر پتگر" آغاز کرد و پس از آن به هنرستان کمال الملک رفت، با درنگ کوتاهی بر آثار نقاشی او می توان تاکید اصول و فن مکتب کمال الملک را در آثارش پی گرفت ، چه در پرتره ها و مردم نگاری هایش و چه در طبیعت های بی جان ومناظر جان دارش. علاوه بر اینها آثار فراوان دیگری از داستان های شاهنامه ، روایت های تاریخی ومذهبی ومردمی به چارچوب ِبوم اسفندیار وارد شده اند که هر کدام خاصِ قلم او ثبت شده اند .
" ملانصرالدین " اولین انیمیشن ایرانی ست که در سال 1336 توسط او در 13 ثانیه طراحی و آماده شد و پس از آن ده ها انیمیشن دیگر ساخته شد که او آنها را طراحی ، نقاشی یا کارگردانی کرد
برای نسل من که روزگارکودکی مان در سایه روشن های دهه ی 60 شکل گرفت و تنها دل خوشی عصرهای پس از مدرسه مان برنامه های تلویزیون بود، " وقتی بابا کوچیک بود " کارتون ساده ای بود در سیزده قسمت ده دقیقه ای که به سبب توفیق اجباری و تکرار تلویزیونی آن روزها می توانست پرواز خیالِ کودکانه مان را بلند کند تا آینده روزهای پدر شدن با سبیلی پشت لب و عینک دور سیاه برچشم ها و غروری که هنوزاهنوز شکل نگرفته بود در رخ دادهای کودکانه مان اما انگار پیدا وپنهان در وجودمان جاری بود واین چیز کمی نبود که امثالِ اسفندیار ها به ما داده اند ، اسفندیاری که آیینِ سکوت ایرانی سبب شده است چندان که باید جای گاه وارج و رنج های هنری اش به جا آورده نشوند و نامش آنقدر که شایسته هنرش باشد شناسا نباشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر